راوی حکایت های باقی

 نوشتن حس قشنگی داره،خاصه وقتی که انگیزه ای هم باشه. خوشحالم از اینکه دوباره قلم من رو یاری کرد.

 

 

حس تو

 

در خاطرم امشب تو را،تا مرز خواهش می برم

چون شانه در گیسوی تو،دست نوازش می برم

جنگل به جنگل سینه ام،آتش به آتش موی تو

این آتش زلف تو را،امشب به سازش می برم

با دست هایت یک نفس،حس می کنم بوی تورا

با بوسه لب های تو را،امشب به چالش می برم

سیب و انار و میوه ی،ممنو عه در دامان تو

دستی برای چیدنش،مستانه،سرکش می برم

من عاشق یک دسته گل،از باغ چشمان تو ام

امشب تمام باغ را،بهر شمارش می برم

 

م.فهیم